Ο πόνος δεν ήταν απλά μία πιθανότητα στον αγώνα TransEurope-Footrace το 2009, στον οποίο οι αθλητές καλύπτουν 69χλμ την ημέρα τρέχοντας, για 64 ημέρες σερί – ήταν δεδομένο. Οι ερευνητές εξέτασαν την αντοχή στον πόνο σε αυτούς τους αθλητές εκείνης της χρονιάς. Η δοκιμασία ήταν να βουτήξουν τα χέρια τους σε παγωμένο νερό για 3 λεπτά. Οι συμμετέχοντες κράτησαν και τα 3 λεπτά τα χέρια τους μέσα στο νερό και βαθμολόγησαν τον πόνο κατά μέσο όρο με 6 σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10. Αντίθετα οι περισσότεροι από τους μη δρομείς σε μία ομάδα ελέγχου εγκατέλειψαν στα μισά της δοκιμασίας και βαθμολόγησαν τον πόνο με 10.
Για να αγωνιστείς πρέπει να αντιμετωπίσεις και να ξεπεράσεις τον πόνο. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι οι αθλητές τείνουν να έχουν το ίδιο όριο πόνου όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Αυτό σημαίνει ότι αν εφαρμοστεί ένα οδυνηρό ερέθισμα, οι αθλητές θα το αντιληφθούν την ίδια στιγμή όπως όλοι οι άλλοι. Η διαφορά, όπως δείχνει και η μελέτη που έγινε στον αγώνα TransEurope, είναι ότι οι αθλητές μπορούν να αντέξουν την ταλαιπωρία σε υψηλότερα επίπεδα και για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα από τους μη αθλητές. Έχουν μια υψηλότερη ανοχή στον πόνο. Και είναι μια μαθημένη ικανότητα: οι έρευνες δείχνουν ότι όταν η προπόνηση είναι πιο δύσκολη, τότε η αντοχή σου στον πόνο αυξάνεται.
Ποιο είναι το σημείο-κλειδί;
Διάβασε τη συνέχεια στο RUNSTER.gr
