Μοιάζει τόσο απίστευτο. Είναι όμως τόσο, μα τόσο αληθινό!
Η Rena Elmer, χρόνια μαραθωνοδρόμος, είναι μητέρα 11 παιδιών. Βρίσκει τον χρόνο και τη δύναμη να τα συνδυάζει όλα, καθώς εκτός από τη φροντίδα της οικογένειας, κάνει την προπόνηση για το υψηλό επίπεδό της.
Τον πιο πρόσφατο Μαραθώνιό της είχε τρέξει το 2020 σε 2:41:22 για τα trials των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες όπυ τερμάτισε 53η. Τότε είχε 9 παιδιά, και για 3 χρόνια σταμάτησε λόγω της γέννησης των 2 ακόμη παιδιών της.
Φέτος επανήλθε στη δράση και κέρδισε τον Ημιμαραθώνιο Ίρβινγκ με 1:17:58.
Στις 22 Ιουνίου η Rena Elmer πέτυχε το ακόμη πιο εντυπωσιακό, καθώς τερμάτισε τον Grandma's Marathon στο Τέξας σε 2:35:45, νέο ατομικό ρεκόρ.
Έχοντας από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 πολλές διακρίσεις στους αγώνες στίβου και δρόμου η Rena Elmer, το 2009 απέκτησε τα πρώτα της παιδιά, που ήταν δίδυμα. Ακολούθησαν σοβαρές επιπλοκές για την υγεία της Elmer, ενώ το 2015 και με δύο ακόμη παιδιά, μια καταχρηστική κατάσταση με τον πρώην πλέον σύζυγό της διέλυσε την οικογένειά της.
Αλλά το άθλημά της - και η πίστη της - την οδήγησαν. Τον Ιανουάριο του 2017 γνώρισε τον Γουίλ Έλμερ, ο οποίος είχε επίσης τέσσερα παιδιά. Παντρεύτηκαν και ένωσαν τις οικογένειές τους και από τότε απέκτησαν άλλα τρία παιδιά.
Η Έλμερ μεταπήδησε στον μαραθώνιο το 2019 και έτρεξε 2:40:21 στο ντεμπούτο της στον Μαραθώνιο της Ινδιανάπολης.
Σκέφτηκε να προσπαθήσει να το κάνει ξανά το 2024, αλλά οι εγκυμοσύνες της και όλες οι δραστηριότητες των μεγαλύτερων παιδιών έκαναν το χρονοδιάγραμμα δύσκολο. Αλλά ο χρόνος των προκριματικών των 2:37 ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού της και η νίκη της τώρα φέρνει τεράστια ικανοποίηση. «Απέδειξα στον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να κάνω αυτόν τον αγώνα των Ολυμπιακών Δοκιμών στη Φλόριντα», είπε.
Για να φτάσει εκεί, αγόρασε ένα διαδικτυακό πρόγραμμα προπόνησης από το Northern Arizona Elite, το οποίο της οδήγησε στο μέγιστο μόλις πάνω από 60 μίλια την εβδομάδα. Τα περισσότερα τα καταγράφει νωρίς το πρωί, μόνη, πριν πάνε τα μεγαλύτερα παιδιά στο σχολείο. Αν ακούσει το μωρό να κλαίει, θα μαζέψει τα μικρότερα παιδιά και θα τα πάει στο γυμναστήριο, όπου μπορούν να παραμείνουν σε παιδική φροντίδα και εκείνη να τρέξει στον διάδρομο.
Την ημέρα του αγώνα, και τα 11 παιδιά ήταν μαζί της στον αγώνα πνευματικά - ο Γουίλ είχε γράψει τα ονόματά τους στα μπουκάλια υδροδοσίας της. Αλλά σωματικά, έμειναν στο Τέξας με τους γονείς του Γουίλ, παρακολουθώντας τον αγώνα στην τηλεόραση.
Ο Γουίλ και η Ρένα επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο της επιστροφής αμέσως μετά τον αγώνα, φτάνοντας στο σπίτι γύρω στα μεσάνυχτα για να βρουν ένα πανό που της είχαν φτιάξει για να τη συγχαρούν. Ζωγράφισαν εικόνες της που διέσχιζε τη γραμμή του τερματισμού, υπέγραψαν τα ονόματά τους και έφτιαξαν ένα ακρωνύμιο με το δικό της : "Runner; Excellent; Never Gives Up; Awesome".
Η Έλμερ δεν είναι σίγουρος για το τι θα ακολουθήσει, αγωνιστικά. Θα ήθελε να κάνει τον Μαραθώνιο της Βοστώνης κάποια στιγμή, και επίσης δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να προσπαθήσει να προκριθεί ξανά στο Trials το 2028, αν και τα πρότυπα για να το κάνει δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί.
Αλλά ξέρει ότι ό,τι και να γίνει, θα συνεχίσει να προπονείται.
«Το τρέξιμο δεν είναι ολόκληρος ο κόσμος μου – αλλά μπορώ να το κάνω και μετά να πάω σπίτι στα παιδιά μου. Είναι τόσο ικανοποιητικό», είπε η Έλμερ. «Είναι απλά κάτι ξεχωριστό όταν μπορείς να έχεις το καλύτερο και των δύο κόσμων».
στη φωτογραφία εδώ με τα πρώτα της 9 παιδιά
